Fotodagboek - Annemieke van Baal

11-9

Vanmorgen vroeg (vandaar dat roodachtige licht) laden we het bankstel op. Met een beetje weemoed en pijn in m'n hart. Het is langer dan de helft van m'n leven bij me geweest. Of zoals Mathieu bij-de-hand opmerkte: "Dat bankstel is nog ouder als ik".

13-9

Het bankje is bezorgd! Hij zit lekker, ik ben er blij mee en ik hou al een beetje van hem ;-) Overigens heb ik toch nog weer een ideetje omtrent mijn oude bank. Ik ga namelijk dat hout van de zitting losschroeven zodat ik die plankjes weer een keer ergens voor kan gebruiken. Waarvoor weet ik nu nog niet maar er komt wel een keer een project waar ze van pas komen. Niek heeft het hout al gekocht voor mijn nieuwe werkblad anders had hij dit misschien kunnen gebruiken. Helaas te laat bedacht om dat daarvoor te gebruiken. Ik kwam pas op het idee toen ik naar bovenstaande foto keek van de week en naar de onderkant van de bank staarde. (Ja, ik ben erg voor hergebruik/kringloop en dergelijke). Het is een soort sport van me geworden om van "niets" "iets" te maken. Iedereen die wel eens hout heeft gekocht weet hoe duur dat is. Waarschijnlijk zullen dus alleen de kussens bij de kraak belanden. Maar die zijn dan ook echt versleten!

15-9

Dagje naar Arnhem met Henriëtte. Ik gebruik mijn "keukenobjectief" (18-250) vandaag. Die is dan wel "allround" in gebruik met zo'n dagje maar kwalitatief zoveel minder als al m'n andere objectieven.

Tijdens een gesprekje wat we hadden met de ouders werd duidelijk dat ze vier van die prachtige jongens hadden. De ene was nog een babytje van twee weekjes oud, die lag in de kinderwagen ondergedekt en had nog niet van lange haar (maar zag er veelbelovend uit) en de andere was bij oma.

Een volgende keer op straat wil ik m'n 40 mm pancake-objectiefje gaan gebruiken. Die valt nauwelijks op als hij op de camera zit en is kwalitatief zoveel beter. Dan komt het op lef aan omdat je echt veel meer naar je onderwerp toe moet... ;-/

Gisteravond kwam er iemand van vertellen over strobist fotografie, het jaarthema wat we hebben. Strobist is eigenlijk niets anders dan flitsen met de flitser los van de camera. Draadloos of met kabel. Dat wordt dus nog flink oefenen voor komende twee maanden want er "moet" ook nog een wat kleinere expositie uit voortkomen. Ik zou het liefst een geduldig model hebben om low key te proberen. En ik wil buiten iets proberen met een zonsondergang met mooie wolkjes en een model erbij. En dan wil ik de lucht uit lichten zoals hij is en het model ietsje inflitsen. Daarvoor probeer ik Maud nog te strikken voor de laatste buikfoto's. Maar ik ben afhankelijk van die lucht natuurlijk! Hier komt het licht van linksboven. Maar ik vind het niet spannend genoeg.

Vanavond maar gelijk met Maud de daad bij het woord gevoegd en naar de plassen bij Slijk-Ewijk. De lucht was niet zo heel spectaculair maar toch een paar leuke (strobist) plaatjes gemaakt. En daar moesten we ook nog een grote groep jongetjes met waterpistolen wegjagen die dachten op het drie vierkante meter kleine strandje waar wij al bezig waren hun pistolen te kunnen vullen terwijl ik daar mijn flitser ook nog op een statief had staan. Nog zo'n 3 weken te gaan volgens de telling. Dus misschien zijn dit wel de laatste buikfoto's (??) Ik vind het nu wel een beetje spannend worden ;-)

En op de één of andere manier hebben we hier een ORB... Een watte?? Maud heeft die dingen vaker op de foto zei ze al eens tegen mij. Ik moest er een beetje om lachen toen. Nu heb ik dus ook zo'n gek ding. Ik denk dat zij te aantrekt dan ;-) Nou begon het hier te regenen en stonden we met z'n tweetjes pal naast de flitser onder een paraplu dus dat zal het wel zijn dan.